عاشق کسی باش که.........

  نگاهت را به کسی دوز که قلبش برای تو بتپه .چشمانت را با نگاه کسی اشنا کن که زندگی 

  را درک کرده باشه.سرت را روی شانه های کسی بگذار که از صدای تپشهای قلبت تو را 

 بشناسد.ارامش نگاهت رو به قلبی پیوند بزن که بی ریاترین باشه.لبخندت را نثار کسی کن 

که دل به زمین نداده باشه .رویایت رو با چهره ی کسی تصویر کن که زیبایی را احساس کرده 

باشه.چشم به راه کسی باش که تورا انتظار کشیده باشه.اما عاشق کسی باش که تک تک 

سلولهای بدنش تقدس عشق را درک کند. 

زیبایی عشق به سکوته نه فریاد..... 

زیبایی عشق به تحمله نه خورد شدن وفرو ریختن...... 

عشق خیالیه که اگه به واقعیت برسه تمام شیرینه خودش و از دست میده........ 

عشق یه کویره که عاشق تشنه با رویایه سراب معشوق قدم به جلو میزاره......... 

عشق سخن گفتن با نگاهه......... 

عشق امید به رسیدن و ترس از نرسیدنه.............. 

 

لحظه های شیرین

    تمام لحظه های شیرین زندگی ام خاطرات باتو بودن است. 

    محبت را در کنار تو اموختم وعشق رادر نگاه مهربان و پراز مهر تو خلاصه کردم. 

   تمام ثروتهای دنیا برابر نگاه پر مهرت هیچ است وتمام خوشبختی ام فقط باتو بودن است. 

  پس تا همیشه بامن بمان .بمان تا تمام ارزوهای من که از تو سرچشمه میگیرد تحقق یابد. 

ودر گذر  زمان باتو خوشبختی اوج گیرد .باتو که معنای عشق رادر چشمانت یافتم لحظه هایت  

را با خاطره های پراز عشق و علاقه در قلب کوچکم جای دهم. 

          اری اغاز دوست داشتن زیباست             گرچه پایان راه ناپیداست 

              من به پایان دگر نیندیشم                 که همین دوست داشتن زیباست 

نمی دانم زندگی چیست؟

  نمی دانم زندگی چیست؟اگر زندگی شکستن سکوت است سالهاست که من سکوت را 

 شکسته ام.اگر زندگی خروش جویبار است سالهاست که من در چشمه ی جوشان زندگی 

جوشیده ام اما این نکته را فراموش نمی کنم که زندگی بی وفاست زندگی به من اموخت که 

چگونه اشک بریزم اما اشکانم به من نیاموخت که چگونه زندگی کنم؟ 

زندگی ای زندگی ارامشت را چه کسی خواهد دید .زندگی زیباییت را به کجا افکندی؟شادیهایت 

سهم کدام انسان است.سهم من را غم و تنهایی و غربت دادی زندگی گله ام از غم و تنهایی و 

غربت نیست گله ام از پیمودن راهیست بی پایان. 

بارون

     کوچیکتر که بودم فکر می کردم بارون اشک خداست ولی مگه خدا هم گریه میکنه. 

     چرا باید دل خدا بگیره دوست داشتم زیر بارون قدم بزنم تا بوی خدا رو حس کنم. 

     اشک خدا را تو یه کاسه جمع کنم تا هر وقت دلم گرفت کمی بنوشم تا پاک و اسمانی 

    شوم.اسمان که خاکستری می شد دل منم ابری می شد حس میکردم که ادما دل خدارو 

    شکستند و یا از یاد خدا غافل شدند.همه می گفتند باران رحمت خداست ولی حس کودکانه 

   من می گفت خدا دلش از ادما گرفته.  

          زندگی زیباست اگر دلامون صاف و یک رنگ باشن ........ 

          زندگی زیباست اگر دوست داشتن را بلد باشیم.......... 

     تقدیم به اونایی که زندگی شونو دوس دارن وهیچ وقت تو زندگی دل کسی رو نشکستن.   

  

تنهایی

       درد تنهایی خود را به که گوییم .به که گویم که در این جامعه خالی از عشق 

      همه در تاب و خروشند همه چون سرو به بالا نگونند وبه فغان از غم هستی 

      که تواند که مرا یاد کند وصدای نفسم را ببرد تا که رسد بر دل باران من که خواهم 

     ولی افسوس که نتوانم از این جابروم .چون که بر دست و پایم بستتند گلی ازگل 

    ریحان من برسان گلی از باغ گل یاس برم که ندانم چگونه به شکوفایی خود شاد 

   شوم که تواند که مرا شاد کند ودل غم زده ام را به سرود غم هستی برایداه............. 

                                      روزم سپری شد به امیدی که شب اید 

                                     شب امدو دیدم به دلم تاب و تب امد..... 

                                    ای دوست دعا کن من بی چاره مبادا...... 

                                    در حسرت دیدار تو جانم به لب اید....................