بارون

     کوچیکتر که بودم فکر می کردم بارون اشک خداست ولی مگه خدا هم گریه میکنه. 

     چرا باید دل خدا بگیره دوست داشتم زیر بارون قدم بزنم تا بوی خدا رو حس کنم. 

     اشک خدا را تو یه کاسه جمع کنم تا هر وقت دلم گرفت کمی بنوشم تا پاک و اسمانی 

    شوم.اسمان که خاکستری می شد دل منم ابری می شد حس میکردم که ادما دل خدارو 

    شکستند و یا از یاد خدا غافل شدند.همه می گفتند باران رحمت خداست ولی حس کودکانه 

   من می گفت خدا دلش از ادما گرفته.  

          زندگی زیباست اگر دلامون صاف و یک رنگ باشن ........ 

          زندگی زیباست اگر دوست داشتن را بلد باشیم.......... 

     تقدیم به اونایی که زندگی شونو دوس دارن وهیچ وقت تو زندگی دل کسی رو نشکستن.